Bilgi tabanı

Disk Bölümlemeye Giriş

Introduction To Disk Partition

Sorunları Ortadan Kaldırmak Için Enstrümanımızı Deneyin

İşletim Sistemini Seçin Bir Projeksiyon Programı Seçin (Isteğe Bağlı Olarak)

Sorununuzu Açıklayın

Sabit disk, bilgileri kaydetmek için bilgisayarlarda kullanılan ana depolama aygıtıdır. Bu makale, bilgisayarınızdaki disk bölümlerine kısa bir giriş sağlayacaktır.

Sabit disk, bilgileri kaydetmek için kullanılan bilgisayarın ana depolama aygıtıdır. Sabit disk doğrudan kullanılamaz ve bölünmelidir. Ve bölünmüş alanlara sabit disk bölümleri denir.

disk bölümü

Geleneksel disk yönetiminde, bir sabit disk bölümü iki kategoriye ayrılır: birincil bölüm ve genişletilmiş bölüm . İşletim sistemi Birincil bölüme kurulabilir. Ve bilgisayar önyüklemesi yapabilen bölümdür. Dahası, bölüm doğrudan biçimlendirilebilir. Ardından sistemi kurmak ve dosyaları depolamak.

Disk Bölümü

Disk bölümleme aracı, bir diski bölümler adı verilen birkaç mantıksal parçaya bölmek için bölüm düzenleyiciyi kullanır. Bir disk birkaç bölüme ayrıldıktan sonra, farklı türde dizinler ve dosyalar farklı bölümlerde saklanabilir. Dosyanın doğasını ayırt edilebilir kılmak için ne kadar çok bölüm varsa o kadar farklı yer vardır. Daha detaylı yapıya göre dosyalar farklı yerlerde saklanabilir. Ancak çok fazla bölüm sorunlara neden olabilir. Farklı dosya sistemlerinin alan yönetimi, erişim izinleri ve dizin arama konusunda farklı kuralları vardır.

Disk bölümleri, mantıksal birim yönetiminin öncüsü olan basit bir teknoloji olarak kabul edilebilir. Bir MBR bölüm tablosunda, bir sabit diskte yalnızca dört birincil bölüm vardır. Dörtten fazla disk bölümüne ihtiyacınız varsa, genişletilmiş bölüm kullanmak iyi bir seçim olacaktır. Ve bir fiziksel sabit diskte en fazla üç birincil bölüm ve genişletilmiş bir bölüm olacaktır. Genişletilmiş bölüm doğrudan kullanılamaz. Birkaç mantıksal bölüme ayrılmalıdır. Genişletilmiş bir bölümden çok sayıda mantıksal bölüm ayrılabilir.

Not: Ayrıca başka bir seçeneğiniz daha var: MBR diskini GPT diskine dönüştürmek. Bu gönderi hakkında her şeyi anlatıyor MBR diski ile GPT diski arasındaki farklar ve MBR'den GPT'ye nasıl dönüştürüleceği.

Hedefler

Bir sabit diskte birden çok dosya sistemi kullanmanın birçok nedeni vardır:

Yönetimi kolay – genel olarak işletim sistemi ayrı bir alana konur. Bu tür bir ayar nedeniyle, diğer alan sistem diskinde görünen disk parçalanmasından etkilenmeyecektir.

Teknik sınırlamaları kırın. Örneğin, Microsoft'un FAT dosya sisteminin eski sürümü, büyük belleğe sahip diske erişemez; PC'nin eski BIOS'unun işletim sistemini 1024 silindirinden başlatmasına izin verilmez. Ancak, yukarıda listelenen kural parçanın kendisini yok edilmekten korur.

Bazı işletim sistemlerinde ( Linux gibi ), takas dosyası bir bölümdür. Bu durumda, çift önyükleme yapılandırmasına sahip olan sistem, birkaç işletim sisteminin disk alanından tasarruf etmek için aynı takas bölümünü kullanmasına izin verir.

Aşırı günlüklerin veya diğer belgelerin bilgisayarı doldurmasını engellemeliyiz. Bu durum tüm bilgisayarın arızalanmasına yol açabilir. Bunları ayrı bölümlere koymak, yalnızca belirtilen bölümün alanını tüketebilir.

İki işletim sistemi genellikle aynı bölüme kurulamaz veya farklı bir ' yerel ” disk biçimi. Birden çok işletim sistemi kurmak için diski birkaç mantıksal bölüme ayırabiliriz.

Birçok dosya sistemi, dosyaları bir diske yazmak için sabit küme boyutu kullanır. Bu kümelerin boyutu, dosya sisteminin boyutuyla doğru orantılıdır. Bir dosya boyutu, küme boyutunun tamsayı katı değilse, son küme grubunda diğer dosyalar tarafından kullanılamayan boş alan olacaktır. Ve bölüm ne kadar büyükse, küme boyutu o kadar büyük olur ve daha fazla alan boşa harcanır. Bu nedenle, büyük bir bölüm yerine birkaç küçük bölüm kullanmak yerden tasarruf sağlayabilir.

Her bölüm farklı gereksinimlere uyum sağlayabilir. Örneğin, bir bölüm nadiren veri yazıyorsa, salt okunur olarak yüklenebilir. Çok sayıda küçük dosya almak istiyorsanız, çok sayıda düğümü olan dosya sistemi bölümünü kullanmanız gerekir.

UNIX'i çalıştırırken, kullanıcıları sabit bağlantı saldırılarından korumanız gerekebilir. Bu amaca ulaşmak için /home ve /tmp /var/ ve /etc altındaki sistem dosyalarından ayrılmalıdır.

Bölme Formatı

Ortak disk bölümü biçimi şunlardır: FAT ( şişman16 ), FAT32, NTFS, ext2, ext3, vb.

şişman16

Bu, ms-dos'tur ve en eski Win 95'teki en yaygın disk bölümü biçimi türü, 16 bitlik dosya ayırma tablosunu benimser ve 2 GB'a kadar sabit sürücüyü destekleyebilir. Çoğu işletim sisteminin desteğini kazanan, en yaygın kullanılan disk bölümü biçimidir.

Neredeyse tüm işletim sistemleri FAT16'yı destekleyebilir (DOS, Win95, Win97, Win98, Windows NT, Win2000 ve Linux gibi). Ancak FAT16 bölüm biçiminin bir dezavantajı vardır: düşük disk kullanım verimliliği.

DOS ve Windows sisteminde, disk dosya ayırma birimi kümedir. Dosyalar kümenin tamamında ne kadar yer kaplarsa kaplasın, bir küme yalnızca bir dosyaya atanabilir. Yani bir dosya çok küçük olsa bile bir kümeyi de kaplar. Geri kalan tüm alan boştadır, bu nedenle bu, disk alanı israfına yol açacaktır. Bölüm tablosu kapasitesinin sınırlandırılması nedeniyle, FAT16 bölümü ne kadar büyükse, bir diskteki küme kapasitesi o kadar büyük ve atık da o kadar büyük olur.

Bu sorunu çözmek için Microsoft, Win 97'de yeni bir disk bölümü formatı olan FAT32'yi tanıttı.

FAT32

32 bit dosya ayırma tablosunun kullanılması, disk yönetimi kapasitesini büyük ölçüde artırır. FAT16'daki her bölümün yalnızca 2 GB kapasiteye sahip olduğu sınırlamasını ortadan kaldırır. Düşük üretim maliyetleri nedeniyle, kapasitesi daha da büyür.

FAT32 partition formatını kullandıktan sonra büyük bir hard diski birkaç partition'a bölmek yerine partition olarak tanımlayabiliriz. Değişiklik, disk yönetimini büyük ölçüde kolaylaştırıyor. Ve FAT32'nin bir avantajı vardır: bir bölüm 8 GB'den büyük olmadığında, FAT32 sürücüsündeki her bir kümenin boyutu 4 KB olarak sabitlenir.

FAT16 ile karşılaştırıldığında bu, disk alanı israfını büyük ölçüde azaltabilir ve disk kullanımını iyileştirebilir. Bu disk bölümü biçimini destekleyen işletim sistemleri Win97, Win98 ve Win2000'dir. Ancak bölüm biçiminin dezavantajları da vardır. İlk olarak, disk bölümlerini biçimlendirmek için FAT32'yi kullanır. Dosya ayırma tablosunun genişlemesi nedeniyle, çalışma hızı FAT16'dakinden daha yavaştır. Ayrıca DOS, bölümleme biçimini desteklemez.

Partition şemasını kullandıktan sonra DOS işletim sistemini kullanamayacaksınız.

NTFS

İyi güvenlik ve istikrar özelliklerine sahiptir. Dahası, dosya parçalanması büyük ölçüde azalacaktır. Ayrıca kullanıcıların işlemlerini kaydedebilir. Kullanıcı izni üzerindeki katı kısıtlamalara dayanarak, bir kullanıcının sistem tarafından verilen yetkiye uygun olarak işlem yapmasına yardımcı olabilir.

Bu ayar sistem ve veri güvenliğini koruyabilir. Windows NT, Windows 2000, Windows Vista, Windows 7 ve Windows 8 gibi birçok işletim sistemi bu bölüm biçimini destekleyebilir.

Yapabilirsiniz FAT'yi NTFS'ye dönüştür Ve NTFS'yi FAT'a dönüştür MiniTool Partition Wizard'ın yardımıyla güvenli bir şekilde.

dış2, dış3

Ext2 ve ext3, Linux işletim sisteminde kullanılması gereken disk formatlarıdır. Tıpkı dosya ayırma tablosunda olduğu gibi, Linux ext2/ext3 dosya sistemi, bilgileri kaydetmek için dizin düğümünü uygular. Dizin düğümü, bir dosyanın uzunluğunu, oluşturma ve değiştirme zamanını, izinleri, mülkiyeti ve diskin konumu gibi bilgileri içeren bir yapıdır.

Bir dosya sistemi, bir dizin düğümü dizisini korur ve her dosya veya dizin, dizin düğümü dizisindeki yalnızca bir öğeye karşılık gelir. Sistem her indeks düğümüne bir numara atar, bu da dizideki düğümlerin indeks numarası anlamına gelir ( indeks düğüm numarası olarak bilinir ).

Linux dosya sistemi, dosya dizin düğüm numarasını ve dosya adını dizinde tutar. Dizin, bu nedenle, yalnızca dosya adlarının bir listesidir ve dosya adı ile dizin düğüm numarasını birleştirir. Her dosya adı ve dizin düğümü çiftine bağlantı denir. Bir dosyanın eşleşecek benzersiz bir dizin düğüm numarası vardır. Ancak bir dizin düğüm numarası için eşleşecek birden çok dosya adı olabilir. Bu nedenle, diskteki aynı dosyaya farklı yollardan erişilebilir.

Varsayılan olarak Linux, verimli ve istikrarlı bir durum sağlamak için ext2 gibi dosya sistemini kullanır. Ancak Linux sisteminin kilit işlerde uygulanmasıyla, Linux dosya sisteminin dezavantajları da yavaş yavaş ortaya çıkıyor: ext2 dosya sistemi, günlük dosya sistemi değildir. Bu, kilit endüstrilerin uygulamasında ölümcül bir zayıflıktır.

Ext3 dosya sistemi ext2'den geliştirilmiştir. Ve ext3 dosya sistemi çok istikrarlı ve güvenilir olmuştur. ext2 ile tamamen uyumludur. Log fonksiyonu ile kullanıcılar ses dosya sistemine geçiş yapabilirler. Bu aslında ext3 günlük dosya sistemi tasarımının orijinal niyetidir.

Bölme Yöntemleri

Bazı üçüncü taraf yazılımları kullanabiliriz ( MiniTool Bölüm Sihirbazı gibi, bölme büyüsü , vesaire. ) bölümü bölmek için. Ayrıca işlemi yapmak için işletim sisteminin sağladığı disk yönetim platformunu da kullanabiliriz. Windows işletim sisteminde, disk bölümü parametrelerini talimat yoluyla ayarlamak için disk bölümünü de kullanabiliriz.

Bölme Türleri

Bir sabit disk bölümlendikten sonra, üç tür bölüm olacaktır: birincil bölüm, genişletilmiş bölüm ve DOS olmayan bölüm.

DOS Olmayan Bölüm

Sabit diskte, DOS olmayan bölüm, özel bir bölümleme biçimidir. Bir alanı başka bir işletim sistemi için sabit diskten ayırır. Depolama alanını yalnızca DOS olmayan bölüm işletim sistemi yönetebilir ve kullanabilir.

Birinci bölme

Birincil bölüm genellikle sabit diskin önündeki bir alanda bulunur. Ana önyükleme programı bunun bir parçasıdır. Ve bu, esas olarak sabit disk bölümünün doğruluğunu test etmek ve DOS'a veya aktif bölümde kurulu diğer işletim sistemlerine önyükleme hakkı vermekten sorumlu olan aktif bölümü belirlemek için kullanılır. Bu bölüm zarar görürse işletim sistemi sabit diskten önyükleme yapamaz. Ancak disket sürücüden veya optik sürücüden önyükleme yaptıktan sonra, sabit disk okunabilir ve yazılabilir.

Genişletilmiş Bölme

Genişletilmiş bölüm kavramı daha karmaşıktır. Ve sabit disk bölümü ile mantıksal disk arasındaki karışıklığa neden olmak son derece kolaydır. Bölüm tablosunun dördüncü baytı, bölüm türü değeridir.

32 MB'den büyük önyüklenebilir temel DOS bölümü 06 değerine sahiptir. Genişletilmiş DOS bölümü değeri 05'tir. Temel DOS bölüm türünü 05 olarak değiştirirseniz, sistemi başlatamaz ve verileri okuyup yazamazsınız. 06'yı 05 gibi diğer türlere değiştirirsek, bölüm elbette okuma yazma yapamaz. Birçok kişi, tek bir bölümü şifrelemek için bu tür bir değeri kullanır. Ve orijinal değeri geri yüklemek, bölümü normale döndürebilir.

Süpervizör Modu

Disk bölümü yönetimi yöntemleri, sistemin gereksinimlerini tam olarak karşılayamaz, bu nedenle işletim sistemlerinin Windows'ta dinamik disk ve Linux'ta mantıksal birim yönetimi gibi disk yönetiminde çeşitli yeni yöntemleri vardır.